ارزیابی عملکرد حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالتی حاوی آمیخته پلیمری

یکی از اهداف مهم پژوهشگران صنعت راه­سازی در راستای تأمین ایمنی و راحتی استفاده­کنندگان از مسیر، حفظ روسازی‌های آسفالتی در برابر خرابی‌ها و عوامل محیطی، از جمله رطوبت و خرابی رطوبتی، می‏باشد. اصلاح خواص قیر و مخلوط‌های آسفالتی به منظور کاهش شدت خرابی‏ها و هزینه‏های تعمیر و نگهداری روسازی، امری اجتناب­ناپذیر است. پلیمر استایرن بوتادین استایرن به­عنوان یکی از پرکاربردترین پلیمرهای مصرفی، برای بهبود خواص عملکردی آسفالت می‏باشد، لیکن، از آن جهت که این پلیمر وارداتی بوده و قیمت نسبتاً زیادی دارد، ارزیابی‏های اقتصادی مهندسین را به استفاده از مواد جایگزین سوق می­دهد. در این پژوهش، به منظور بهبود خواص قیر، آمیخته­ای از ترکیب دو نوع پلیمر تولید داخلی ارزان­تر با هدف دستیابی به ترکیبی شبیه به پلیمرهای الاستوپلاستومر استفاده شده است. در این راستا، ترکیب SBR و PP هر کدام به میزان 50% آمیخته، در نسبت­های 3، 4 و 5 درصد وزن قیر و برای مقایسه عملکرد آن­ها پلیمر SBS نیز در نسبت‏های 4 و 5 درصد وزن قیر در مخلوط آسفالتی به­کار گرفته شد. به منظور ایجاد پایداری مناسب پلیمر در قیرهای اصلاح شده، از نانورس به میزان 5/1 درصد وزنی قیر استفاده گردید. نتایج آزمایش‏های مارشال، کشش غیرمستقیم، مدول برجهندگی، جوشان تگزاس و شیار چرخ نشان داد که میزان اثرگذاری 5% از آمیخته پلیمری مشابه و کمی بهتر از SBS  و 20% افزایش بیشتر از نمونه شاهد (فاقد افزودنی) است.